Asiel helpen
asiel in Roemeniƫ
Vaak is het willen bieden van ondersteuning aan een buitenlands asiel het startpunt van en of meer mensen, die dan vervolgens een stichting beginnen. Er gaat veel tijd en energie zitten in het ondersteunen van een asiel. Hieronder zijn een aantal aandachtspunten opgenomen.
Tips voor het ondersteunen van een asiel
Met het werk voor buitenlandse honden en in het bijzonder de ondersteuning van een buitenlands asiel kun je je het volgende afvragen: Doe ik de goede dingen goed?
De goede dingen zijn uiteraard dat je je met dierenwelzijn bezig houdt. Maar doe je ze ook op een goede manier?
Er zullen vele morele dilemma’s op je pad komen als je een asiel gaat ondersteunen.
Gemeentelijk asiel
Er zijn de nodige ervaringen in het buitenland met het ondersteunen van een gemeentelijk asiel. In feite de naam ‘asiel’ onwaardig, het is doorgaans een bewaarplaats voor honden tot ze gedood worden en in de tussentijd niet of nauwelijks meer eten/drinken meer krijgen.
De gemeente laat zich vaak kennen als onbetrouwbare gesprekspartner en komt afspraken slecht na. Omdat de gemeente eigenaar is van dit asiel kun je als organisatie er geld in blijven pompen maar heb je er totaal geen zeggenschap over. De plek van de ene ten dode opgeschreven hond wordt opgevuld door een andere hond, als je er honden gaat wegkopen. En je bezorgt de hondenvangers nog extra inkomen ook. Zodra je een (financiële) verbintenis met een asiel aangaat creëer je afhankelijkheid bij de asielbeheerders omdat de gemeente ze dan helemaal niet meer steunt. Het heel moeilijk om dan het asiel alsnog in de steek te laten als je merkt dat je niet loopt zoals je voor ogen had. Het beste advies is, hoe hard ook, om een gemeentelijk asiel links te laten liggen. Richt je liever op het indammen van de stroom gedumpte dieren in die regio.
Mocht je dit advies in de wind slaan uit mededogen voor de dieren, richt je dan op de lokale politiek. Kom met een goed plan hoe het dodingsstation kan worden omgevormd tot een gewoon asiel. Daarbij is geld niet eens het grootste probleem, de gemeenten hebben er wel geld beschikbaar voor, maar het is de mentaliteit die zal moeten veranderen.
Particulier asiel
Een particulier asiel is doorgaans gestart door een lokale dierenliefhebber (of een dierenverzamelaar die zich voordoet als dierenliefhebber), en is hokje bij hokje groter gegroeid. Zorg dat je met de eigenaar/beheerder van dit asiel op één lijn komt over de te voeren strategie. Vaak zijn de verwachtingen erg groot en wil de eigenaar het liefst álle honden naar het buitenland sturen voor adoptie. Maak goede afspraken en leg ze bij voorkeur vast op papier.
Gesloten asiel versus open asiel
Er zijn voorbeelden van zogenaamde open asielen. In zo’n asiel hebben de honden een groot stuk omheind land waar ze zich in roedels kunnen verplaatsen. Voor beschutting tegen de hitte of kou zijn er hondenhokken geplaatst. Voorbeelden zijn het Bosasiel in Turkije en een open asiel in de buurt van de plaats Oradea in Roemenië.
Een voorbeeld van een gesloten asiel zijn de hokken zoals we dat in de Nederlandse asielen kennen. De hond is doorgaans alleen in dit hok en krijgt overdag de kans om zich even uit te strekken op een uitlaatveldje. Een andere vorm van een gesloten asiel zijn iets grotere hokken waar een aantal honden bij elkaar worden geplaatst. Elke vorm van een asiel heeft voor- en nadelen, maar studies wijzen uit dat honden het gelukkigst zijn in de open asiels.
Nieuw asiel bouwen
Uiteraard is dit een zeer groot project dat te ver gaat om hier te behandelen. Naast de nodige fondsenwerving komen er ook zaken om de hoek kijken zoals: waar kun je gaan bouwen, krijg je de vergunningen rond, en op wiens naam komt de grond te staan. Dat laatste is belangrijk, omdat je in de toekomst geen juridische problemen wil krijgen.
Adoptiecentrum
Als je een asiel wil bouwen of verbouwen, maak er dan een adoptiecentrum van. Huisvest er niet teveel dieren in, zodat elk dier er prettig tijdelijk kan verblijven. Neem pas weer een dier op als er een ander dier is uitgegaan. Hou pups en/of zieke dieren in een aparte quarantaineruimte.
Probeer het asiel zo te maken dat de honden een uitloopveld hebben en bezoekers zich er welkom voelen om kennis kunnen maken met een adoptiehond op het uitloopveld. Dit uitloopveld kan dan meteen worden gebruikt om een hondenschool te starten. Misschien kan er ook een dierenwinkel, een hondenpension, een trimsalon en een dierenarts worden gevestigd op het terrein. Zo trek je meer bezoekers en neemt de kans op adopties toe. Ook laat je zo zien dat er op een positieve manier geld kan worden verdiend aan de liefhebberij van het houden van honden. Wie weet kun je zelfs een hondenvanger omturnen tot hondenverzorger. Er zijn al positieve voorbeelden in het buitenland, zoals ‘Rex Shelter’ in Boedapest Hongarije, of ‘Animal Village’ in Boekarest Roemenië.
Richt je je op korte of op lange termijn?
Uiteraard zorg je er voor dat de dieren in het asiel gesteriliseerd zijn. Maar hoe zit het met de dieren in de omgeving? Lopen er veel straathonden rond, dumpt de bevolking de nestjes pups op straat? Zo zal je asiel altijd vol blijven zitten, daar valt niet tegen op te adopteren. Met een korte termijnvisie richt je je alleen op de waan van de dag, en komt er geen einde aan de constante vraag om voer, geld, en ‘gouden mandjes’.
Als je kiest voor de lange termijn ga je kijken of je een sterilisatieproject en educatieproject in de omgeving kan opzetten.
Dat is de kraan dicht draaien in plaats van dweilen.
Help je het overbevolkte asiel van een dierenverzamelaar?
Als je net in de wereld van het dierenwelzijn stapt, denk je dat iedereen net zo van dieren houdt als jij. Maar er zijn meer verknipte mensen dan je denkt, die blijkbaar met het redden van dieren een eigen leegte op proberen te vullen. En die zonder het bewust te willen de dieren veel leed berokkenen. Men zegt wel ‘the road to hell is paved with good intentions’.
Het verzamelen van dieren, ook wel ‘hoarding’ genoemd, komt veel vaker voor dan je denkt.
Dit zijn de punten waar je op kunt letten:
- Ondanks dat een hoarder zich voordoet als dierenredder, betreft het een uit de hand gelopen situatie. Een dierenliefhebber laat het niet zover komen.
- Er zijn veel meer dieren dan de woon/leefomgeving toelaat.
- De hoarder liegt over het juiste aantal dieren, zegt er een stuk of 20 te hebben als het er 60 zijn, of zal zeggen het niet precies te weten.
- De zorg laat te wensen over (onverzorgde lange vachten of juist kaalheid door schurft). Veel dieren zijn ziek, en uit angst ontdekt te worden gaan hoarders niet naar de dierenarts.
- Dieren hebben gedragsproblemen, met name doordat ze zo dicht op elkaar moeten leven en soms niet eens buiten komen.
- Dieren planten zich ongebreideld voort, ook vaak tussen familieleden onderling. Daardoor ontstaan er genetische defecten bij nakomelingen.
- Het is er vuil, de ontlasting van de dieren wordt onvoldoende opgeruimd. Er kan sprake zijn van ammoniakdampen en insecten/parasieten. De hoarder kan er zelf nauwelijks meer wonen.
- Er zijn financiële problemen, er kan nauwelijks voer voor alle dieren worden gekocht, laat staan dat er een dierenarts kan worden betaald. Vaak zijn er ook huurschulden.
- De hoarder gaat zich isoleren van anderen, is wantrouwend als er hulp wordt aangeboden, ontkent dat er problemen zijn en wil niemand toelaten tot zijn of haar domein.
- De gemiddelde hoarder is een oudere, alleenstaande vrouw. Vaak hoog opgeleid en zeer gewiekst in het bespelen van de emoties van goedgelovige dierenliefhebbers.
- Als er wordt ingegrepen kan de hoarder zich agressief opstellen en dreigen zichzelf, de ander of de dieren wat aan te doen.
- De recidive is zo goed als 100%, als er dieren in beslag worden genomen, gaat men weer opnieuw verzamelen, want het is een zeer hardnekkige aandoening.
- Uiteraard wil je de dieren heel graag helpen, als je toch tot de conclusie komt dat je met een hoarder te maken hebt. De dieren kunnen er niets aan doen! Maar realiseer je je dat je teleurgesteld zal worden door al je inspanningen en dat de situatie weer net zo uit de hand zal lopen als het werk geklaard is. Is dat al je tijd, geld en energie waard? Je bent met iemand bezig die een psychiatrische aandoening heeft en in feite een dierenkweller is in plaats van dierenliefhebber. Wil je dat wel? Het is beter om de hoarder bij de dierenbescherming of de politie aan te geven (hoewel er doorgaans onvoldoende wettelijke mogelijkheden zijn) en te verhinderen dat er nog meer dieren het slachtoffer worden. Wordt geen medeplichtige!
- Leestip: het boek 'De horror van animal hoarding' van Monique Hendriks.
Help je die ene hond met een dure operatie of wil je met dat geld meer honden helpen?
Dit zijn de dilemma’s waar je steeds tegen aan zult lopen. En die gevoelig liggen in de dierenwelzijnswereld. Een ieder die geld inzamelt voor een dure operatie voor een aangereden hond wordt bewierookt, maar een ander die een rekensommetje maakt dat er van dat geld 60 honden kunnen worden gesteriliseerd (dus minder leed in de toekomst, een pup die niet geboren wordt kan ook niet op straat worden aangereden), wordt verguisd.
Willen we een hond die niet door ziekte maar door zijn gedrag kansloos is op adoptie voor de rest van zijn leven opsluiten in een asiel? Om de woorden van de bekende Amerikaanse dierenarts Jeff Young te gebruiken: ‘Er zijn ergere dingen dan de dood’.
Ga je voer inzamelen in Nederland of koop je daar voer?
- Er wordt veel voer dat al dan niet over datum is, weggegooid, en met de nodige inspanning kan het leiden tot duizenden en duizenden kilo’s ingezameld voer. Maar het kan lonend zijn om te berekenen wat het (goedkoopste) voer per kilo kost in het land waar je hulp biedt. En dan hier geld in te zamelen en naar het buitenland over te boeken om ter plekke voer in te kopen. Overigens lengt men in het buitenlandse asiel vaak de brokken aan met brood, macaroni, rijst en slachtafval.
- Zet de kosten af tegen de kosten van het in Nederland inzamelen (lees: benzinekosten maken) en het transport naar het buitenland af tegen de kosten van plaatselijk inkopen. Vaak gaat er behalve voer nog meer mee naar het buitenlandse asiel, zoals manden, medicijnen en vlooienbestrijdingsmiddelen. En kunnen er op de terugweg honden mee naar Nederland komen. Weeg alles tegen elkaar af en besluit dan wat de beste strategie is.
Run je asiel als een business
- Begrijp de plaatselijke cultuur en mentaliteit.
- Bepaal het maximum aantal dieren dat je wil huisvesten. Teveel dieren geeft teveel stress. En vol is vol.
- Test de honden op gedrag (met honden, met mensen, met kinderen, met katten, in stadsdrukte, etc) en probeer een zo goed mogelijk karakterprofiel op te stellen. Is de hond geschikt voor adoptie?
- Is je personeel voldoende getraind om hondengedrag te herkennen? Hang geplastificeerde posters op met tekeningen van hondenemoties (zie gratis downloads op: drsophiayin.com/blog/entry/free-downloads-posters-handouts-and-more/). Honden die bijten kun je markeren (bijv. door gekleurde halsband of door een waarschuwing aan de kennel). De volgende website geeft veel informatie over hondengedrag in een asielsituatie, hoe je een hond op geschiktheid kunt testen en hoe je een hond kunt trainen om hem zo adoptabel mogelijk te maken. Het is het Train to Adopt programma van Sue Sternberg: www.traintoadopt.com
- Besteed veel tijd aan ‘fundraising’, het binnenhalen van geld. Dit doe je door zichtbaar te zijn door middel van een website, regelmatig nieuwsbrieven uit te sturen, persberichten naar de media te sturen, handig gebruik van social media, en deelnemen aan evenementen. Probeer commerciële bedrijven binnen te halen als sponsor.
- Heb je betaalde medewerkers nodig? Dit kost veel geld, maar is bijna onontkoombaar, omdat helaas een asiel niet alleen kan draaien op vrijwilligers. In veel landen is een nachtwaker onmisbaar, omdat er veel risico is op diefstal, vernieling van de kennels, of het moedwillig mishandelen/doden van de asieldieren. Train je personeel en vrijwilligers en wees niet bang om sancties te zetten op ontoelaatbaar gedrag. (bijv: 1e keer een waarschuwing, 2e keer een boete en 3e keer ontslag). En: vertrouwen is goed, maar controle is beter.
- Hou een goede administratie bij. Van de inkomende/uitgaande gelden, maar ook van de inkomende/uitgaande honden. Meten is weten en geeft je gelegenheid zaken bij te stellen.